Dla wielbłąda pustynnego to zjawisko „fata morgana".

Do „pędzącego" Bachusika zbliżył się wielbłąd i grzecznie go pozdrowił:
Salem Alejkum Wielki Jeźdźcu !
Jeśli jeździsz aż dwoma ciężarówkami domniemywam, żeś osobnik wielki i nader ważny.
       -W pustynnych wędrówkach często mijałem całe karawany samochodów zwanych tirami. Nasz przywódca stada wielbłądziego, starszy wielbłąd któremu już drugi garb wyrósł, tłumaczył nam, że takie tiry można odróżnić po płaskiej tabliczce zawierającej arabskie cyfry i łacińskie litery.Takie tiry jeżdżą hen daleko poza pustynne bezdroża.
       -Ad rem miły wielbłądzie- przerwał mu bachusik któremu przecież spieszy się bo beczka z winem musi być szybko dowieziona do celu.        -O co tobie chodzi? Bo mnie „jeździ" co widzisz doskonale.
Wielbłąd schylił z pokorą swój wielki łęb i grzecznie poprosił:
         -Jako przedstawiciel branży komunikacyjnej zapewne doradzisz mi jak mam się wydostać z tego miasta. Żadni sławy telewizyjnej jacyś udawani arabowie przyprowadzili nas trzech wielbłądów i pozostawili koło ratusza. A tu wśród kamieni żadnego zielska nie licząc jakichś holenderskich kwiatów. Ale napić się nie ma czego bo zdrój uliczny parę dni temu zdemontowano.Nie podoba mi się tutaj i chętnie wyjadę choćby autostopem. Tyle, że nie znam skrótu do najbliższej autostrady...
W tym momencie zabił ratuszowy dzwon zegarowy zagłuszając dalszą rozmowę pustynnego wielbłąda z najszybszym zielonogórskim Bachusikiem.
Po kolejnym okrążeniu ratusza już wielbłąda nie spotkałem. Pozostało mi miłe wspomnienie i fotografia...
Może wielbłąda spotkaliście na którejś wylotówce z miasta?
* * *Radzę „Uśmiechnij Się i Bądź Miły dla Bliźnich"