Odsłonięcie przed Muzeum tablicy pamiątkowej poświęconej pionierom lubuskiej archeologii

Początek uroczystości nastąpi 27 lutego o godz. 16.00 przed gmachem Muzeum Ziemi Lubuskiej, a następnie goście i widzowie zaproszeni zostaną na premierowy pokaz filmu pt. Pionierzy Lubuskiej Archeologii poświęconego bohaterom tego popołudnia. Reżyserami obrazu są: Alicja Żebrowska i Jacek Lichoń.

Edward Dąbrowski
Pionier lubuskiej archeologii, ur. 17 X 1921 r. w Trzcince (pow. Sieradzki), zm. 20 IX 2007 r. w Zielonej Górze. Przez dwa lata (1946-1948) studiował polonistykę na Uniwersytecie Poznańskim. Interesowała go poezja, którą zresztą uprawiał również po podjęciu w 1948 r. studiów w zakresie prehistorii, ukończonych w 1951 r. Z Ziemią Lubuską związał się w 1955 r. Początkowo pracował jako asystent w Muzeum w Międzyrzeczu, a trzy lata później rozpoczął pracę w zielonogórskim Muzeum Okręgowym. Jako badacz zajmował się dziejami ziem nadodrzańskich w pierwszych wiekach naszej ery i w okresie formowania się państwa polskiego. Na podstawie swoich wieloletnich naukowych poszukiwań ustalił, że na Ziemi Lubuskiej istniały dwa znaczące ośrodki osadnictwa słowiańskiego: w Międzyrzeczu i Krośnie Odrzańskim. Wyłącznie jego zasługą jest ukazanie strategicznej i gospodarczej roli ośrodka hutniczego w Pszczewie w okresie wpływów rzymskich i wczesnego średniowiecza. Edward Dąbrowski utrzymywał liczne kontakty o charakterze międzynarodowym, był autorem wielu wykładów i prelekcji, archeologię popularyzował również w artykułach prasowych.

Dr Adam Kołodziejski
Ur. 13 X 1932 r. w Mikołowie na Górnym Śląsku, zm. 26 X 2002 r. w Zielonej Górze. Studia na Uniwersytecie Poznańskim, na kierunku Historia kultury materialnej, ukończył w 1958 r., po czym rozpoczął pracę w Muzeum Okręgowym w Zielonej Górze. W latach 1960-1968 i 1971-1977 pełnił funkcję Konserwatora Zabytków Archeologicznych. W 1974 r. obronił pracę doktorską. Był jednym z największych znawców okresu od 500 do 200 r. n.e. Prace badawcze łączył z działaniami na rzecz utworzenia Muzeum Archeologicznego Środkowego Nadodrza w Świdnicy, którego następnie był wieloletnim dyrektorem. Dr Adam Kołodziejski prowadził badania wykopaliskowe na dziesiątkach stanowisk, m.in. na cmentarzyskach kultury łużyckiej i pomorskiej w Domaniowicach i Kotli koło Głogowa, Marcinowie pod Żaganiem, Białkowie koło Lubska czy w Wicinie pod Jasieniem, zwanej „lubuskimi Pompejami”. Wybitne osiągnięcia jego zespołu badawczego sprawiły, że w środowisku naukowym zaczęło funkcjonować określenie Lubuski Ośrodek Archeologiczny.

Dr Andrzej Marcinkian
Ur. 1 I 1942 r. w Naczy na ziemi nowogródzkiej, zm. 18 XII 2012 r. w Zielonej Górze. Na początku lat 50. XX wieku wraz z rodziną przybył do Zielonej Góry. W 1960 r. rozpoczął studia archeologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim, tam też obronił swoją pracę doktorską. Archeologią dr Andrzej Marcinkian zainteresował się podczas pobytu na obozie Makusynów, gdzie brał udział w pracach wykopaliskowych pod kierunkiem dra Adama Kołodziejskiego. Określiło to jego przyszłą drogę zawodową, równocześnie stając się pasją na całe życie. W 1966 r. rozpoczął pracę w Muzeum Okręgowym w Zielonej Górze, a od 1978 r. kierował Działem Kultury Łużyckiej Oddziału Archeologicznego w Świdnicy. Prace wykopaliskowe prowadził m.in. w Grzmiącej, Bieganowie, Sulęcinie, Lubniewicach oraz Przyborowie. Największym osiągnięciem badawczym dra Andrzeja Marcinkiana było odkrycie ponad 600 zespołów grobowych w rejonie Cybinki. Wspomagał też dra Adama Kołodziejskiego podczas badań w Wicinie oraz Domaniowicach. Jest autorem fundamentalnej monografii z zakresu archeologii: Ziemia Lubuska w dobie cywilizacji łużyckiej (2010) oraz blisko stu innych publikacji.

Zapraszamy uprzejmie - wstęp wolny