Czy macie czas na alternatywne brzmienia zespołu Echa? Jest już na rynku płyta tej zielonogórsko-wrocławskiej grupy – pod tytułem „Echa"

Przez wiele lat mieliśmy w Zielonej Górze zespół Bezsensu, który w 2013 r. nagrał debiutancki album „Co tam myślisz?” (nakładem Fonografiki), a w 2015 r. płytę „Wszystko i nie tylko wszystko” (Luna Music). W 2016 r. zespół w składzie: Krzysiek Garbaciak (wokal, syntezator, gitary), Arek Tyda (gitara, wokal, omnichord), Marcin Gryszczuk (bas, syntezator, wokal) i Karol Niewiadomski (perkusja, wokal) - zdobył trzecią nagrodę w ogólnopolskim (zgłosiło się 300 grup) konkursie Hej Fest - Festiwalu Supportów. Finałowe starcia odbywały się na... Gubałówce.

Jeszcze w 2017 r. muzycy pod szyldem Bezsensu zdobyli na 37. Festiwalu Rockowym Generacja 2017 w Koszalinie nagrodę główną, przyznaną przez jury pod przewodnictwem Wojciecha Waglewskiego z VooVoo oraz nagrodę publiczności.

W 2018 r. na fundamencie Bezsensu powstały zielonogórsko-wrocławskie Echa. Zespół w składzie: Krzysiek Garbaciak - wokal, gitary; Arek Tyda - gitara, wokal, omnichord; Marcin Gryszczuk - bas, syntezator, wokal; Marcin Urszulak – perkusja i Wojtek Konopko - klawisze, syntezatory, wokal – zaszył się w słynnym już studiu RecPublica w Lubrzy koło Świebodzina. I tam zarejestrował gros materiału na płytę. Ale muzycy od marca 2017 r. do maja 2019 r. nagrywali też w dwóch innych studiach, a nawet w swojej zielonogórskiej sali prób. Swój ślad na albumie zostawili też: Karol Niewiadomski, Łukasz Olejarczyk, Kacper Mikołajuk.

Efekt? 28 czerwca 2019 r. pojawił się na rynku płyta pod tytułem „Echa” (S.P. Records). I zaraz po premierze radiowa Czwórka okrzyknęła album „jedną z najgorętszych premier czerwca” i ogłosiła swoją Płytą Tygodnia. A pamiętajmy, że już wcześniej Echa mocno zaistniały w innej stacji Polskiego Radia: utwór „Polska na supeł” przez kilka tygodni gościł w zestawieniu Listy Przebojów Trójki.

Album „Echa“ to taka płyta, że gdy wsiądziesz do tego muzycznego pociągu na stacji „Czy masz dla mnie czas?“, to nie będziesz chciał przerwać tej melodyjnej, dynamicznej podróży aż do ostatniego – 11. przystanku, który „Postanawiam“ się nazywa. To bogactwo brzmienia spod znaku indie popu, gdzie przebojowa melodia goni melodię. Gdzie po tanecznych „Logotypach“ dostajemy porywający „Zwykły dzień“. Gdzie „Czy masz dla mnie czas?“ czy „Polska na supeł“ słusznie pilotują wydawnictwo, ale przecież już „Odsłoń“ zwracało uwagę świeżością, zaciekawiało i wywoływało reakcje typu „Ciarki na całym ciele" czy „No i mamy utwór roku!".

„Echa" to też cała gama uczuć w tekstach – o miłosnej rozterce, ale też jakimś żegnaniem się z pierwszą młodością. Z wersami „Bardzo Cię kocham, ale nie lubię" czy „Postanowiłem nie umrzeć, nie starzeć się w ogóle".
Cóż pozostaje? Tylko wyglądać koncertów zespołu Echa! Bo płyta to jedno, a energia wykonania na żywo – to coś zupełnie innego. I muzycy zespołu Echa dobrze o tym wiedzą. Co nie jeden raz już udowadniali.