Do kolekcji ,,lubusiana”

Po wcześniejszych ,,Niezwykłe i tajemnicze miejsca Ziemi Lubuskiej" oraz ,,Niezwykli i tajemniczy ludzie Ziemi Lubuskiej" teraz książka o lasach. Staranna szata graficzna, podobnie jak pierwszych książek i wiele ciekawostek o naszym regionie.
Nie tylko o lasach można przeczytać. Bo trudno nazwać lasem zielonogórski Park Tysiąclecia. Na pewno jeszcze jest lasem chociaż coraz bardziej zadeptanym, Las Odrzański. Przygnębiające wrażenie robi strona poświęcona dębowi ,,Napoleon", a szczególnie zdjęcie strażaka dogaszającego ogień... Niestety, od listopada ubiegłego roku mówimy o tym pomniku przyrody w czasie przeszłym.
Kupując książki, wiem co chcę. Raczej nie korzystam z recenzji. Nieraz jednak nic o niej nie wiem. Przeglądam. Jakiś akapit, nawet pojedyncze zdanie robi swoje. Książka już jest moja!
W przypadku tych z kategorii lubusiana nie mam żadnych wahań. Muszę mieć. Teraz, natychmiast i w tej chwili.
Wiem, że regionaliści nie potrzebują żadnej reklamy. Ale może inni też sięgną po bezcenną pozycję. Wiedząc, że ,,Niezwykłe i tajemnicze miejsca naszych lasów" są już moje, otworzyłam na chybił trafił.
Mała informacja przykuła uwagę: ,,... stoi olbrzymi głaz narzutowy, a na nim namalowana jest metrowej wielkości, jaskrawoczerwona małpa. Kroniki podają, że w miejscu gdzie jest głaz z małpą, pracownica leśna zamordowała leśniczego przy pomocy szpilek do włosów."
Gdzie miała miejsce zbrodnia niesłychana (i jakim narzędziem popełniona), nie zdradzę.Po prostu trzeba sięgnąć do książki.
Można ją dostać w zielonogórskich księgarniach oraz na portierni redakcji ,,Gazety Lubuskiej". Także wcześniejsze tytuły.
* * *Na szczęście to nie koniec z wydawnictwami o naszym regionie. W księgarniach przy ul. Pod Filarami, pod Hermesem przy ul. Bohaterów Westerplatte oraz tej w mieszczącej się w Bibliotece Wojewódzkiej wkrótce będzie można dostać prawdziwy szlagier. ,,Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego". W tomie 1. autor, Krzysztof Garbacz, zaprowadzi miłośników regionu do ponad 100 miejscowości powiatów zielonogórskiego, świebodzińskiego i krośnieńskiego.
Już się nie mogę doczekać kiedy wpadnę do księgarni w bibliotece (,,moja'' księgarnia!) i rzucę się na pierwsze przejrzenie. Bo oczywiście wcześniej będę o radosnej dla mnie dostawie poinformowana.
Jeszcze nie widziałam na oczy pierwszego tomu, a już się niecierpliwię na następne. Bo przecież to co jest najpiękniejsze – książki i to książki o naszym regionie. Nigdy za dużo!