Skąd pochodzi kakao?
Kakaowiec (po łacinie Theobroma cacao, pierwszy wyraz tej nazwy oznacza „pokarm bogów”) to drzewo pochodzące z Ameryki Środkowej i Południowej. Dorasta do 5-20 m. Białe lub różowe kwiaty kakaowca wyrastają wprost z pnia lub najgrubszych gałęzi. Owoce wyglądają jak pokryte twardą skórką „strąki”, choć biologicznie to jagody. Kakao uzyskuje się ze sfermentowanych, wysuszonych, palonych i zmielonych nasion kakaowca.
Rdzenni mieszkańcy Ameryki kakaowce zaczęli uprawiać już wiele wieków przed naszą erą. Jak piszą znani botanicy i sadownicy Janina i Szczepan Pieniążkowie w książce „Owoce krain dalekich”, Indianie zmielone kakao jadali z mąką kukurydzianą i papryką. Hiszpańscy konkwistadorzy, którym smak takiej potrawy nie odpowiadał, wymyślili słodzenie kakao.
W Europie ten pożywny przysmak początkowo trafił głównie na królewskie dwory. Prawdziwa kariera kakao rozpoczęła się w XIX wieku od wynalazku holenderskiego kupca i chemika. Van Houten wymyślił sposób na odciągnięcie tłuszczu (masła kakaowego) z ziaren kakaowca. Napój z odtłuszczonego kakao przyjął się powszechnie.
Polecamy
Kakao. Źródło witamin i składników odżywczych
Nasiona kakaowca składają się z około: