Statua Wolności w… kominiarce? Metalowy napis „Arbeit macht frei” pocięty przez złodziei? To będzie mocna wystawa w Galerii BWA Zielona Góra

W środę, 3 kwietnia 2019 r., przed wejściem do Galerii BWA ekipa montowała pracę Daniela Knorra – „Skradziona historia – Statua Wolności” z 2010 r. Światowy symbol wolności w czarnej kominiarce już robi wrażenie na przechodniach…

Tymczasem we wnętrzu zielonogórskiej instytucji od piątku, 5 kwietnia 2019 r., czekać będzie jeszcze kilkanaście prac z Kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Wśród nich witać nas będzie radośnie kolorowym wiatraczkiem „Dziecko” – wykonana ze śmieci rzeźba autorstwa Vlassisa Caniarisa.

Niektórych zmrozi zapewne praca Jonathana Horowitza – „bez tytułu (Arbeit macht frei)”, czyli odtworzony przez artystę na podstawie zdjęcia napis z bramy obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau, pocięty w 2009 r. na trzy części przez złodziei, którzy działali na zlecenie szwedzkiego neonazisty.

Obejrzymy też cztery prace wideo wywodzącej się z Zielonej Góry Grupy Sędzia Główny, którą tworzyły Aleksandra Kubiak – Karolina Wiktor – absolwentki Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Zielonogórskiego.

Prace prezentują: Lawrence Abu-Hamdan, Kader Attia, Miriam Cahn, Vlassis Caniaris, Grupa Sędzia Główny, Jonathan Horowitz, Piotr Janas, Daniel Knorr, Sarah Lucas, Teresa Margolles, Pruitt and Early, Zofia Rydet, Roman Stańczak.
Kurator: Łukasz Ronduda.

Wernisaż w Galerii BWA Zielona Góra – w piątek, 5 kwietnia 2019 r., o 19.00. Wstęp wolny.

Organizatorzy wystawy „Rachunek z miłości platonicznej” (kurator: Łukasz Ronduda) w Galerii BWA Zielona Góra:
Zainicjowana w 2009 roku kolekcja Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie gromadzi prace artystów współczesnych, powstałe przede wszystkim po 1989 roku. Jej celem jest opisanie poprzez dzieła sztuki historii polskiej transformacji w szerokiej, globalnej perspektywie.

Kolekcja ma dyskursywny charakter i jest traktowana jako głos w debacie i badaniach nad współczesnością. Zbiera prace międzynarodowych artystów, często powstałe na zamówienie i odnoszące się do spraw lokalnych. Jednocześnie ten „zbiór rzeczy” jest konstruowany w odniesieniu do przemian, jakie zaszły w pojmowaniu dzieła sztuki, jego statusu i materialności, relacji instytucji i publiczności, jak i samej funkcji muzeum (nie tylko magazynu na dzieła sztuki, ale i miejsca wspólnego uczenia się, dystrybucji informacji oraz interdyscyplinarnego eksperymentu).

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie nie ma stałej siedziby, jest w trakcie budowy i sytuację tę wykorzystuje do pokazywania swojej kolekcji w różnych miejscach. Wystawa w galerii BWA w Zielonej Górze to doskonała okazja, by przyjrzeć się działaniu prac z kolekcji i budowanych wokół nich narracji i znaczeń w nowym kontekście. Obecne na wystawie dzieła to w większości nowe zakupy, pokazywane publicznie po raz pierwszy.