Ten jegomość z Parku Poetów w Zielonej Górze większość życia spędza pod ziemią. Dlaczego tak robi?

W Parku Poetów łuskiewnik czuje się znakomicie. Panują tu sprzyjające warunki - jest dużo wilgoci i co najważniejsze rośnie olsza czarna, która jest jego żywicielem.

Łuskiewnik różowy nie żadnych zielonych części. W związku nie jest zdolny do fotosyntezy. W zielonogórskim lesie pasożytuje na olszy czarnej, która rośnie wzdłuż przepływającego tam strumienia. Czerpie z niej składniki pokarmowe i wodę. Ale spełnia też niezwykle pożyteczną rolę w ochronie trzmieli, dla których jego pyłek stanowi pożywienie, gdy wokół nie ma zbyt wielu kwitnących roślin.

O swoim istnieniu daje znać wczesną wiosną, kiedy zakwita. Jego bladoróżowe kwiaty utrzymują się przez około dwa tygodnie. Tyle czasu musi wystarczyć na zapylenie przez owady. A gdy ich brakuje, bo jest zbyt chłodno lub deszczowo, łuskiewnik staje się rośliną samopylną. Po przekwitnięciu próżno szukać go w lesie, ślad po nim znika. Żeby go wytropić, trzeba czekać cały rok.

Gdybyśmy chcieli sprawdzić, jak wygląda podziemna część rośliny, przekonalibyśmy się, że ma potężne kłącza, sięgające do 1,5 metra w głąb ziemi, które mogą ważyć nawet 6 kilogramów. Co ciekawe, kwiaty pojawiają się dopiero po kilku lub kilkunastu latach ukrytego podziemnego życia rośliny.

W Parku Poetów jest ok. 1,5 tysiąca stanowisk łuskiewnika różowego. Roślin jednak nie da się policzyć, bo z jednego kłącza wyrasta wiele kwiatów. Jedno jest pewne, że roślina zadomowiła się tu przed laty i dobrze się czuje w tym miejscu. Spacerowicze często nie zauważają tej rośliny. Trzeba po prostu wiedzieć, kiedy i w którym miejscu jej szukać. Nie rzuca się specjalnie w oczy i często ginie wśród zeszłorocznych liści leżących pod drzewami.

Roślina nie jest pod ochroną, ale w naszym regionie jest rzadkością. Częściej można ją spotkać na południu kraju. Tam pasożytuje głównie na leszczynie, olszy i buku, a Tatrach na świerkach.

W miejscu, gdzie obecnie jest Park Poetów, przed laty wydobywano glinę na potrzeby cegielni. Park założono w latach 30. ubiegłego wieku i jest on przykładem rewitalizacji obszaru poprzemysłowego. To bardzo ciekawy i urozmaicony teren, położony na północnym stoku Wału Zielonogórskiego. Jego autem są zbiorniki wodne, starodrzew oraz interesujące okazy fauny i flory.

Zobacz zdjęcia:

CZYTAJ TEŻ:

• Wystarczy dwie i pół godziny drogi z Zielonej Góry i możesz wejść na wieżę Sky Walk w Świeradowie-Zdroju. Zobacz zdjęcia z góry
• Przejeżdżali tędy Adolf Hitler, Józef Stalin i Kim Ir Sen! Ten dworzec kolejowy z okolicy Zielonej Góry zachwyca z lotu ptaka [Zdjęcia]
• Park Głazów w Nochten w Niemczech to tylko półtorej godziny od Zielonej Góry. Zaplanuj wycieczkę na weekend