Zdrowa głowa. Debata o stanie psychicznym Polaków, zorganizowana w Zielonej Górze przez NFZ i SDL

- Istotne jest to, żebyśmy mówili otwarcie, że choroby psychiczne są takie same jak inne i powinniśmy z nimi walczyć. I korzystać z pomocy – podkreśla Ewa Skrbeńska.

Udział w debacie wzięli: prof. dr hab. n. med. Piotr Gałecki, konsultant krajowy w dziedzinie psychiatrii, Zofia Hasik, lekarz pediatra, dr n. biol. Krzysztof Chmielowiec, Collegium Medicum Uniwersytetu Zielonogórskiego, Maciej Karaszewski, zastępca dyrektora Departamentu Świadczeń Opieki Zdrowotnej NFZ.
Jeśli weźmiemy pod uwagę ogólne dane z krajów europejskich, to okaże się, że Polska nie wygląda źle, jeśli chodzi o choroby psychiczne. Ale to błędne rozumowanie. Przez lata o psychiatrii niewiele się mówiło, pacjenci byli stygmatyzowani i niewiele osób z problemami chciało skorzystać z fachowej opieki czy udać się do psychiatry. Lekarzy tych specjalności brakowało… W ostatnich latach wiele się pod tym względem zmienia. Wprowadzane są zmiany systemowe, nie jest wstydem przyznać się, że ma się problem ze zdrowiem psychicznym, coraz więcej lekarzy wybiera specjalność psychiatry. Oficjalne dane z pewnością będą się zmieniać i Polska przestanie być zieloną wyspą na psychiatrycznej mapie Europy.
- I tak jesteśmy dziś w zupełnie innym miejscu niż 20 lat temu. Psychiatra jest inaczej postrzegana przez społeczeństwo. Duża w tym zasługa znanych osób, którzy oficjalnie przyznają się w mediach, że mieli kryzys psychiczny - zauważa prof. dr hab. n. med. Piotr Gałecki. - Wydaje się, że kłopoty ze zdrowiem psychicznym są markerem nowoczesnego społeczeństwa.

Dr n. biol. Krzysztof Chmielowiec mówił też wiele o tym, że psychiatra dziś staje się bardziej środowiskowa niż zamknięta. Skraca się pobyt pacjentów w szpitalach. Po to, by nie wypadali z dotychczas pełnionych ról w pracy, szkole czy domu.
- Im dłuższa izolacja, tym trudniej wrócić do społeczeństwa – zauważa Maciej Karaszewski.
Zbyt długie zamknięcie oznacza, że pacjent po powrocie nie będzie potrafił się odnaleźć. Jego miejsce wypełnią inne osoby, które z powodu nieobecności danej osoby będą musiały sobie jakoś radzić. Pacjent może czuć się niepotrzebny. Stąd tak ważne są centra zdrowia psychicznego, dzięki nim usługi lekarskie mają być świadczone w miejscu zamieszkania.

Centra zdrowia psychicznego gwarantują pomoc osobom dorosłym, a dla dzieci i młodzieży są trzy poziomy pomocy. Pierwszy - poradnie pedagogiczno-psychologiczne, których jest już w naszym kraju 400. Nie wszyscy młodzi od razu potrzebują pomocy psychiatry. 70 procent problemów da się rozwiązać, dzięki pomocy specjalistów w poradniach. Drugi poziom referencyjności – to poradnie zdrowia psychicznego, w których pomocy udzielają już psychiatrzy, terapeuci. A trzeci to oddziały i hospitalizacja.
Podczas debaty wiele uwagi poświęcono też wychowaniu i wsparciu rodziców, którzy powinni mądrze kochać. Jak mówiła psychiatra Zofia Hasik, należy dzieci przygotowywać do dorosłego życia, w którym będą napotykać różne problemy. Zdrowia miłość to nie tylko prawa, ale i obowiązki. To nauka, że nie zawsze się wygrywa, ale trzeba umieć też przegrywać. Podkreślano, że bardzo ważne jest pierwszych pięć lat dziecka. Powinno czuć się bezpieczne i zaopiekowane. Później także nie wolno rodzicom zapominać o wsparciu, zainteresowaniu, rozmowie, ale i stawianiu pewnych barier. Dzieciństwo powinno przygotowywać do dorosłości. Jeśli młody człowiek nie nauczy się radzić z problemami, to nie będzie miał kompetencji, żeby przezwyciężyć potem najmniejszy kryzys, który się pojawi.

ZOBACZ TEŻ

PIERWSI W KRAJU ZASTOSOWALIŚMY HIPOTERMIĘ W KARETCE!