Znane i nieznane historie o wielkich postaciach lubuskiego sportu. Książka dziennikarzy „Gazety Lubuskiej"
Andrzej Huszcza, żużel - Najpierw był rower. I nie każdy go miał! - zaznacza pan Andrzej. - Mój ojciec miał, bo do pracy dojeżdżał. Później przewijały się komarki. Do mojego starszego brata przyjeżdżał kolega, który miał motocykl. O, to już było coś! Pamiętam, jak siedziałem w domu i sam warczałem... Wkrótce pan Andrzej dochrapał się własnego komarka, którego niebawem zamienił na WFM-kę. - Była droga żużlowa koło fabryki tektury w Krępie, fajnie ubita. I zakręt w lewo, do fabryki. Tam pierwsze ślizgi żużlowe ćwiczyłem - zdradza pan Andrzej. - To było bardzo niebezpieczne, bo przy drodze rosły potężne buki, stał betonowy płot... Ale te półślizgi nieźle mi wychodziły. - Szykowały się mistrzostwa w Zielonej Górze, w czwartek, 22 lipca. Ja byłem zawodnikiem rezerwowym. Ale okazało się, że Gienek Błaszak ze Startu Gniezno nie przyjedzie, bo ma kontuzję. Myślę, że klub mi trochę pomógł i we wtorek dowiedziałem się, że będę startował - pan Andrzej pamięta, jakby to było wczoraj. - Następnego dnia powiedziałem o tym mojej żonie Małgosi. Była w zaawansowanej ciąży z drugą córką, przeżywała to. I już o pierwszej czy drugiej w nocy obudziła mnie, że chyba będzie rodzić. Zawiozłem ją do szpitala w Zielonej Górze. O piątej czy szóstej urodziła. I powiedziała, że ona już spisała się na medal, i że teraz dzień do mnie należy. I żeby było ładnie, świątecznie, kolorowo, musiałem wygrać te mistrzostwa! Czytaj też: PGE Ekstraliga. Top 8 pierwszej kolejki. Który żużlowiec znalazłby się w drużynie marzeń na inaugurację sezonu? Czytaj też: Zobacz podprowadzające Cash Broker Stali Gorzów na pierwszym meczu w sezonie 2018 [ZDJĘCIA] Czytaj też: Czy byłbyś dobrym sędzią żużlowym? Rozwiąż test! [QUIZ]
