WiMBP im. C. Norwida zaprasza na promocję książki Festung Küstrin w 1945 dr. Andrzeja Toczewskiego.

Kostrzyn nad Odrą w 1945 roku był ostatnią twierdzą broniącą dostępu do Berlina – stolicy III Rzeszy. Strategiczne położenia twierdzy kostrzyńskiej wynikało z jej umiejscowienia u zbiegu ważnych dróg wodnych – Warty i Odry – a także w pobliżu wielu krzyżujących się dróg i linii kolejowych. Bitwa o Kostrzyn przybrała od początku niezwykle zażarty charakter i trwała dwa miesiące. Stała się częścią składową walk 1 Frontu Białoruskiego o przełamanie i zdobycie linii środkowej Odry. W hitlerowskich koncepcjach obrony doniosłą rolę odgrywały twierdze, które według goebbelsowskiej propagandy miały pełnić funkcję swego rodzaju „łamaczy fal”. Zadaniem ich było związanie jak największej liczby nacierających wojsk radzieckich, a co za tym idzie zyskanie na czasie. W walkach o Kostrzyn brały udział wydzielone jednostki z trzech armii 1 Frontu Białoruskiego. Jako pierwsze zaatakowały miasto z marszu 30 stycznia 1945 r. oddziały 2 armii pancernej gwardii, lecz próba ta mimo początkowego sukcesu nie udała się. Kostrzyn leżał w pasie działania 5 armii uderzeniowej, toteż jej oddziały toczyły dalsze boje o zdobycie miasta. Natężone walki prowadzono w dniach 6-12 marca. Przyniosły one połowiczny sukces, ponieważ zdobyto tylko wschodnią część miasta – dzielnicę Nowe Miasto. Decydujący udział w bitwach o Stare Miasto i twierdzę miały wojska 8 armii gwardii, które 30 marca pokonały ostatni punkt oporu i zdobyły Kostrzyn. Praca dr. Andrzeja Toczewskiego wyjaśnia, dlaczego zdobycie Berlina nie nastąpiło – jak planował Stalin – w połowie lutego, a dopiero w maju 1945 roku.

Zapraszamy 18 lutego (środa) o godz. 18.00 do Klubu Pro Libris WiMBP w Zielonej Górze.