Do roboty! - mawia żartobliwie prof. Tadeusz Biliński, który obchodzi 90. urodziny. Z tej okazji dostał Złoty Medal od prezydenta miasta

W czwartek na Uniwersytecie Zielonogórskim rozpoczęła się dwudniowa XIII Konferencja Naukowa Konstrukcje Zespolone 2023. Konferencję otworzyła sesja specjalna z okazji 90-lecia urodzin prof. dr. hab. inż. Tadeusza Bilińskiego. Uroczystości przewodniczył prof. dr hab. inż. Jakub Marcinowski, a laudację pt. Profesor Tadeusz Biliński - życie i osiągnięcia naukowe wygłosi dr hab. inż. Beata Nowogońska, prof. UZ.

Dr hab. inż. Beata Nowogońska, prof. UZ, dyrektor Instytutu Budownictwa UZ, podkreśla, że długo by można było mówić o profesorze. Ma wiele zasług i osiągnięć. Był czwartym rektorem Wyższej Szkoły Inżynierskiej, wypromował 11 doktorów…
- Byłam jego studentką, zachwyconą zajęciami. Potem był moim szefem na uczelni. Do dziś dzwonię do niego, by zapytać o różne rzeczy. Jest niezwykle życzliwy i pomocy – mówi dr hab. inż. Beata Nowogońska, prof. UZ. – Wszyscy dobrze pamiętamy jego żartem mówione słowa: Do roboty!
Wojciech Poręba, absolwent UZ, przewodniczący Lubuskiej Izby Budownictwa podkreśla, że dla studentów, absolwentów, inżynierów praktyków prof. Biliński był i jest wzorem do naśladowania, jest ostoją spokoju i symbolem pragmatyzmu.
- W tym szalonym, pędzącym świecie ten pragmatyzm, zdrowy rozsądek jest bardzo potrzeby. I tego właśnie nas nauczył nas prof. Biliński – zauważa Wojciech Poręba. – Profesor jest ciągle aktywny, uczestniczy w spotkaniach Lubuskiej Izby Budownictwa, zawsze uśmiechnięty i gotowy do pomocy.

Prezydent Janusz Kubicki odznaczył profesora Bilińskiego Złotym Medalem za zasługi w rozwoju miasta.
- To człowiek orkiestra. Jego zasługi są wielkie dla miasta i województwa – mówił prezydent Janusz Kubicki i dodał: - Mój zastępca był studentem pana profesora…
Jubilat jak zwykle ze skromnością dziękował za życzenia i gratulacje. Mówił, że zastanawia się, jak jego działalność jest oceniana. A najważniejsza dla niego była ta, związana z rozwojem zielonogórskim uczelni. To dlatego jako potrafił umiejętnie połączyć pracę w Sejmie z pracą naukową i dydaktyczną.
Jakie ma profesor marzenia?
- Żeby jak najlepiej rozwijała się nadal uczelnia, miasto i województwo lubuskie – odpowiada. – Żeby wszyscy Lubuszanie byli zadowoleni.

Profesor Tadeusz Biliński urodził się 4 grudnia 1932 r. w miejscowości Trzemeszno na pograniczu Wielkopolski i Kujaw. W grudniu 1939 r., wraz z całą rodziną został przesiedlony do Generalnej Guberni, początkowo do Garwolina k/Warszawy, później kolejno Lublina, Garbatki i wreszcie do Częstochowy.
Po wojnie rodzina Profesora wróciła do Trzemeszna, a on sam zdał egzamin do II klasy tamtejszego Gimnazjum i Liceum, by od roku 1947 kontynuować naukę w Poznaniu, gdzie w 1950 r. zdaje maturę w Gimnazjum i Liceum Św. Marii Magdaleny.
Po maturze profesor pracował przez rok jako robotnik w Oddziale Drogowym PKP w Poznaniu, a w 1951 r. rozpoczął studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu, które ukończył ze stopniem inżyniera w 1954 r. Następnie kontynuował studia na Politechnice Poznańskiej, gdzie w 1956 r. otrzymał tytuł magistra inżynieria budownictwa lądowego w specjalności konstrukcje budowlane. Dodatkowo, w latach 1956-1959, Profesor poszerzał swoje wykształcenie na studiach aspiranckich w Katedrze Budownictwa Politechniki Poznańskiej, a także w okresie 1957-1961 studiował zaocznie matematykę na Wydziale Matematyczno-Fizycznym na Uniwersytecie Wrocławskim.

Początki działalności zawodowej Profesora związane są z Politechniką Poznańską, gdzie w 1959 r. rozpoczął pracę, najpierw w Katedrze Budownictwa, a potem w Instytucie Technologii i Konstrukcji Budowlanych. W roku 1965 uzyskał stopień doktora nauk technicznych, następnie w roku 1972, już na Politechnice Wrocławskiej, stopień doktora habilitowanego.
W okresie 1968-1978 decyzją Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki piastował stanowisko docenta etatowego, początkowo na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Poznańskiej, a od 1976 r. w Instytucie Budownictwa Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Zielonej Górze. Jednocześnie od 1976 r. do września 1981 r. pełnił funkcję rektora WSI w Zielonej Górze.
Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w roku 1978, natomiast tytuł profesora zwyczajnego w roku 1987.
W latach 1982-1984 był zatrudniony w ramach kontraktu zagranicznego jako wykładowca na Uniwersytecie Technicznym w Oranie w Algierii. W 1984 r. prof. Tadeusz Biliński wrócił do Zielonej Góry i tutaj w Wyższej Szkole Inżynierskiej objął funkcję prorektora ds. nauczania i wychowania i jednocześnie został dyrektorem Instytutu Technologii i Organizacji Budownictwa. W kolejnych latach był prodziekanem Wydziału Budownictwa i Inżynierii Sanitarnej (1987-1990), dyrektorem Instytutu Budownictwa (1996-2002) oraz kierownikiem Zakładu Budownictwa Ogólnego i Architektury (2002-2006).

Profesor Tadeusz Biliński jest autorem lub współautorem ok. 300 publikacji naukowych, w tym ok. 30 monografii. Jedną z ważnych pozycji książkowych jest wydana w 2011 r. monografia pt. Organizacyjny, dydaktyczny i naukowy rozwój kierunku budownictwo, opisująca rozwój tego kierunku na zielonogórskiej uczelni.
Z inicjatywy Profesora organizowane są i przeprowadzane na naszej Uczelni cykliczne konferencje naukowe, obecnie o renomie międzynarodowej. Należą do nich szczególnie uznane w środowisku naukowym, takie jak konferencja Konstrukcje Zespolone i konferencja Renowacja budynków i modernizacja obszarów zabudowanych.
Profesor był również członkiem komitetów honorowych i naukowych wielu zjazdów, kongresów i konferencji krajowych i międzynarodowych. Prowadził liczne seminaria naukowe, współpracował z różnymi instytucjami, organizacjami i stowarzyszeniami naukowymi tak krajowymi jak i zagranicznymi, na przykład w Belgii czy w Niemczech.

Profesor Tadeusz Biliński był niezwykle aktywnym uczestnikiem życia społecznego i politycznego w skali zarówno lokalnej jak i kraju. Od 1985 r., przez pięć kolejnych kadencji był posłem na Sejm Rzeczypospolitej. W tym czasie był m. in. członkiem Delegacji Parlamentarnej Polski do Parlamentu UE, piastował funkcję przewodniczego sejmowej komisji Polityki Przestrzennej, Budowlanej i Mieszkaniowej. Za całokształt pracy w parlamencie otrzymał niezwykle cenny wyraz uznania w postaci Pucharu Fair Play przyznany mu przez posłów, członków Komisji.
Profesor działał aktywnie również w licznych stowarzyszeniach związanych m.in. budownictwem, problematyką racjonalizacji użytkowania energii, czy spółdzielczością mieszkaniową. Za wybitne zasługi i zaangażowanie w pracy naukowej, dydaktycznej i stowarzyszeniowej Profesor był wielokrotnie odznaczany, m.in. Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1978), Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1978 i 1989), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą OOP (2000) i innymi odznaczeniami oraz nagrodami.
W 2017 r. został Honorowym Obywatelem Miasta Zielona Góra.

POLECAMY TEŻ

PROMOCJE DOKTORSKIE I HABILITACYJNE