Obrotowa scena, nowe sztuki, także dla... dorosłych, czyli Teatr Lalek działa pełną parą

Teatr Lalek wymaga oddzielnego repertuaru. Jest już skonstruowany na pierwszy sezon. Dzięki wsparciu Instytutu Teatralnego w Warszawie w ramach projektu Przestrzenie Sztuki realizowane będą cztery nowe bajki dla najmłodszych. Już trwają próby. Premiery tych spektakli odbędą się na początku grudnia.

Piątą sztukę wyreżyserował Michał Wnuk „Przygody Don Kichota”, można ją było zobaczyć podczas oficjalnego otwarcia Teatru Lalek.
- No i liczymy na kolejne sztuki. Liczymy na wsparcie ministerstwa kultury, naszego organizatora – urzędu marszałkowskiego oraz urzędu miasta. To na tych trzech filarach powinna stanąć konstrukcja ochrony Teatru Lalek - mówi dyrektor Lubuskiego Teatru Robert Czechowski. - Repertuar będzie budowany autonomicznie, niezależnie od repertuaru na dużej scenie Lubuskiego Teatru. Każdy kolejny spektakl będzie realizowany w innej konwencji teatru lalek. Żebyśmy mogli dyskretnie edukować i wychowywać przyszłego widza, to dzieci muszą mieć możliwość poznania tych różnych konwencji.
Niespodzianką będzie spektakl dla dorosłych "Wiśniowy Sade". Autor adaptacji Czechow - ski!
- Przygotowałem scenariusz na podstawie powiastek filozoficznych Markiza de Sade - przyznaje dyrektor teatru.

Teatr Lalkowy wypełnił lukę na kulturalnej mapie. Ale nie było to proste...
Dyrektor Czechowski mówi, że to było 16 lat walki o to, żebyśmy mieli Teatr Lalek z prawdziwego zdarzenia. No i mamy wreszcie nowy budynek. Przypomnę, że w 1962 roku pani Halina Lubicz w moim obecnym gabinecie podczas rozmowy z dyrektorem teatru zaproponowała, żeby założono scenę lalkową. Dyrektor się zgodził. Wtedy był taki zaczyn Teatru Lalek. To ruszyło. Honor należy się zatem pani Halinie Lubicz. Przez te lata teatr miał scenę lalkową, miał oddzielny zespół, złożony z aktorów lalkarzy. Grał regularny, autonomiczny repertuar, ale nigdy nie miał swojego budynku. Scena była to tu, to tam. Wylądowała gdzieś w wynajętym budynku przy ulicy Wyspiańskiego. A potem w latach 80. ubiegłego wieku któryś z dyrektorów rozwiązał scenę lalkową. I już nigdy do niej nie wrócono.

- Ja jako syn lalkarzy z Teatru Kacperek w Rzeszowie, kiedy tu przyjechałem i analizowałem sytuacje, stwierdziłem potężne zaniechanie. Mianowicie fakt, że byliśmy do 7 października 2023 roku jedynym województwem w Polsce, w którym nie było Teatru Lalek z prawdziwego zdarzenia. Ani w Gorzowie, ani w Zielonej Górze nie było go - podkreśla dyrektor Lubuskiego Teatru.- Po 16 latach walki, najpierw po próbie przejęcia byłego kina Nysa, a potem po zdobyciu pieniędzy, planów, po przejściu labiryntu licznych utrudnień, wreszcie jesteśmy w nowym budynku. Pani Halina czuwa nad nami. Gdzieś tu fruwa jako jedna z lalek z lat 60. A inne lalki, które udało się wydobyć, składając pokłon i hołd wszystkim tym ludziom, którzy zakładali tę scenę lakową i tworzyli pierwszy repertuar, wyeksponowaliśmy! Adam Łucki wraz z Maciejem Michalskim wydobyli najpiękniejsze lalki z naszych zakamarków, odrestaurowali i w specjalnych gablotach je pokazujemy dla potomności.

Sporo ludzi pomagało przy realizacji naszego marzenia. Urząd marszałkowski, urząd miasta bardzo pomagali.
- Wymieniliśmy się działkami, wyburzono stare komórki. Powstał piękny plac Teatralny. Po różnych przygodach, bo najpierw zdobyliśmy 22 mln zł na Teatr Lalek. Budynek miał być większy, piękniejszy. Ale po protestach mieszkańców i braku ich zgody, musieliśmy oddać pieniądze, zmienić nasze plany. Zmniejszyliśmy o jedną trzecią budynek. W kolejnym konkursie uzyskaliśmy 15 mln zł. I za tę kwotę postawiliśmy nowy obiekt.

Trzykondygnacyjny budynek sceny lalkowej Lubuskiego Teatru w Zielonej Górze mieści: scenę o powierzchni ponad 51 mkw., widownię na blisko 130 miejsc, garderoby, szatnie, magazyny. We foyer jest przestrzeń wystawowa. Istotnym elementem nowego obiektu Lubuskiego Teatru jest ściana otwierana (otwór o wymiarach blisko 8 metrów w podstawie i 6 metrów wysokości) w stronę pl. Teatralnego. Co umożliwia w ciepłych miesiącach granie spektakli i koncertów dla publiczności zgromadzonej na gotowej już plenerowej amfiteatralnej widowni.