Zielona Góra. Część ulicy Morwowej do zamknięcia? Chodzi o nowe miejsce kultury

To nietypowy park kolei szprotawskiej i muzeum pod chmurką powstało oddolnie, z inicjatywy i z wielkim zaangażowaniem miłośników kolei szprotawskiej. A także mieszkańców, którym podobały się pomysły zgłaszane w budżecie obywatelskim. Dzięki temu mamy w mieście wyjątkowe miejsce tradycji i historii. A będzie się ono jeszcze bardziej rozwijać i zadziwiać. Między innymi pojawi się tam niebawem historyczny parowóz, który kursował dawniej w tym miejscu i inne ciekawe eksponaty.

Jak podkreśla Mieczysław Bonisławski, przewodniczący rady naukowej Muzeum Kolei Szprotawskiej, koleje powiatowe, wśród nich kolej szprotawska, pozwalała mieszkańcom miasta rozwijać firmy, sprzedawać towary, a jednocześnie być: tworzyć miejską wspólnotę do dbania o wspólne dobro (kolej powiatową), szukać i inspirować nowe rozwiązania techniczne i organizacyjne.

Dzisiaj mieszkańcy Zielonej Góry dzięki temu muzeum kolei powiatowych nadal korzystają z poniemieckiej infrastruktury miasta, spędzając czas na spacerach przy Morwowej i poznając kulturę materialną swojej małej ojczyzny zachowaną wagonach i parowozach niegdyś tu jeżdżących i rozwijając swoją wrażliwość techniczną i historyczną, ucząc się na przykładzie sprzed wieku wspólnego działania na rzecz lokalnej społeczności.

To tutaj pod koniec XIX wieku podmiejskie grunty tuż za śródmieściem przeznaczono na tereny fabryczne i zbudowano wewnątrzmiejski węzeł kolejowy.

Zebrane machiny kolejowe przy ulicy Morwowej tworzą przyjazny spędzaniu wolnego czasu teren pokazowej stacji towarowej. Można tu oglądać, poznawać szczegóły dawnych rozwiązań technicznych, studiować historię miasta i jego mieszkańców, wypocząć, poratować zdrowie i kondycję, pogłębić więzi rodzinne. Wyjątkowe rozwiązania, jakie wdrożyli organizatorzy, zachęcają do korzystania z walorów tego terenu nie tylko zielonogórzan, ale i coraz liczniejszych turystów odwiedzających nasze miasto.

Sam ciąg drogowy ślepej/nieprzejezdnej ulicy Morwowej to krótki, ledwie 120 metrowy odcinek szutru bez wyjazdu, na którym nie ma ruchu, a parkuje tylko kilkanaście samochodów, należących do osób, które mieszkają z dala od ulicy Morwowej. Przylega on do ścieżki rowerowej „Zielona Strzała” i terenu właściwej ekspozycji kulturowo – historycznej. Skansen, ścieżka rowerowa i pas drogowy tworzą razem naturalnie wyodrębnioną z otoczenia całość, pewien krajobrazowy konglomerat wyraźne wyróżniający się w terenie.

Takie wyjątkowe i wyizolowane miejsce powinno służyć obsłudze osób odwiedzających skansen kolei powiatowych. Tu będą zbiórki przyjezdnych wycieczek przed samym zwiedzaniem. Tu będzie można zjeść kanapkę, siąść na ławce, zostawić rower, dziecięcy wózek, porozmawiać przed wejściem między eksponaty.

Tu można zasadzić aleję pięknych, kolorowych morw, nawiązując tym do nazwy ulicy i historii gospodarczej miasta. Już dziś spacerujących zielonogórzan, pieszych jest tu więcej niż parkujących samochodów.

Czyż nie jest tak, że rzesze ludzi czujących potrzebę kontaktu z historią miasta, potrzebę refleksji nad przemijającym czasem i rozwojem cywilizacji, intelektualnej przygody w gronie rodziny i znajomych zasługują na to, aby również w Zielonej Górze, wygodnie i w sposób przyjęty w całej cywilizowanej Europie realizować swoje kulturalne potrzeby ?
- Apelujemy do osób decyzyjnych w Zielonej Górze o zamknięcie 120 - metrowego odcinka ślepej ulicy Morwowej dla ruchu samochodowego, uznanie tego terenu za nową strefę kultury, powiązaną z ekspozycją skansenu kolei powiatowych i ustanowienie tutaj pieszego deptaka dla osób odwiedzających ten skan - kończy Mieczysław Bonisławski.

• - najstarszy w Polsce skrajnik ze stacji Chociule, z elementów z 1867 i 1873 r., wpisany do rejestru zabytków
• - wagon towarowy z 1915 r. , wpisany do rejestru zabytków
• - rozjazd podwójny ze stacji Konotop z 1912 r.
• - semafor kształtowy i tarczę ostrzegawczą ze stacji Kłobuczyn

W 2021 r. wbudujemy w zabytkowy układ torowy:

• - kozioł oporowy z końca XIX w. ze stacji Konotop, który następnie będzie wpisany do rejestru zabytków
• - parowóz pruski T3 (jeżdżący w PKP jako TKh1-20) z 1909 r., wpisany do rejestru zabytków
• - wagę torową z pocz. XX w. ze stacji Konotop (w trakcie badań)

W kolejce do renowacji i montażu czekają:

• - bramka sygnałowa z dwoma semaforami kształtowymi z pocz. XX w. ze stacji Skwierzyna, po renowacji będzie wpisana do rejestru zabytków
• - instalacja paliwowa (pochodzenie, wiek - trwają badania)
• - rogatka przejazdowa mechaniczna starego typu z terenu miasta Gorzów Wlkp.
• - wagon osobowy z 1890 r., wpisany do rejestru zabytków
• - obrotnica fabryczna z 1894 r. ze stacji Szczytna, po renowacji będzie wpisana do rejestru zabytków