To warto wiedzieć o recepcie transgranicznej, zwłaszcza jak się mieszka przy granicy

Lubuszanie mają pytania dotyczące recepty transgranicznej. O odpowiedzi na nie poprosiliśmy Joannę Branicką, rzeczniczkę prasową z lubuskiego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia.

E-recepta transgraniczna to dobre rozwiązanie dla osób, które dużo podróżują po Europie lub mieszkają i pracują w dwóch różnych krajach. Jeżeli nie zrealizujemy recepty transgranicznej w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, można ją zrealizować w Polsce za pełną odpłatnością. Natomiast jeśli została wystawiona zgodnie z przepisami uprawniającymi do jej realizacji i refundacji przez NFZ, możesz ją zrealizować w Polsce z uwzględnieniem odpłatności określonych w ustawie o refundacji.

Recepta transgraniczna różni się od tej realizowanej w Polsce. Zawiera zdecydowanie więcej danych. Lekarz wystawiając receptę transgraniczną musi wpisać oprócz danych pacjenta m.in. także swoje dane wraz z kwalifikacjami zawodowymi a także numer telefonu lub adres mailowy. Na recepcie koniecznie musi być podana nazwa leku powszechnie stosowana (międzynarodowa) lub nazwa handlowa, jeżeli: przepisany produkt jest biologicznym produktem leczniczym lub osoba, która wystawia receptę, uważa, że jest ona niezbędna ze względów medycznych; w takim przypadku na recepcie zwięźle podaje powody użycia nazwy handlowej.

Recepta transgraniczna także występuje w formie elektronicznej. W postaci papierowej wystawia się tylko w przypadku, gdy państwo realizacji nie realizuje recept transgranicznych w postaci elektronicznej lub recepta transgraniczna przeznaczona jest dla osoby małoletniej.
E-receptę transgraniczną można już realizować m.in. Chorwacji, Finlandii, Estonii, Czechach, Portugalii i Hiszpanii.

Na recepcie transgranicznej nie można przepisać leku o kategorii dostępności „Rpw”, czyli takiego, który zawiera środki odurzające lub substancje psychotropowe.