Czas komunizmu w Polsce to okres szczególny. Miejsce, jakie zajmował wówczas Kościół katolicki, było wyjątkowe. Był dla społeczeństwa oazą swobody, wsparciem i ostoją w trudnych czasach. Lata osiemdziesiąte to fenomen rozwoju ruchu pielgrzymkowego w kraju. Na drogi wyruszały piesze pielgrzymki do najważniejszych sanktuariów, w tym na Jasną Górę, do miejsca, „gdzie bije serce narodu”.
W pierwszej kolejności o wyborze zagadnienia tytułowego zdecydował fenomen religijny, kulturowy oraz społeczny rolniczej pielgrzymki. Była to jedyna w okresie Polski „ludowej” piesza pielgrzymka rolników na Jasną Górę. Mimo swego diecezjalnego charakteru, który może wydawać się inicjatywą lokalną, miała ona duże znaczenie dla całego środowiska rolniczego, a uczestniczyli w niej przedstawiciele innych diecezji, zapraszani w charakterze wykładowców, będąc również pątnikami. Była to także pielgrzymka, której trzon organizacyjny stanowili wierni skupieni w Duszpasterstwie Rolniczym. Udział osób świeckich zaangażowanych w jej powstanie i organizację wymaga szczególnego podkreślenia i wskazania jego wyjątkowego charakteru. Nie bez znaczenia jest również miejsce, z którego pielgrzymka wyruszała. Ziemie te włączono po zakończeniu II wojny światowej w obszar Rzeczpospolitej. Powojenna skomplikowana sytuacja na tych terenach oraz ustalenia mocarstw miały wpływ na przybywających tutaj osadników i zadomowionych autochtonów oraz wysiedlanych Niemców. Jedną z form przeżywania wiary i jej manifestowania była piesza pielgrzymka Duszpasterstwa Rolnik Diecezji Gorzowskiej z Klenicy na Jasną Górę.
28 września 2016, środa, godz. 17:00
CE IPN „Przystanek Historia” w WiMBP im. C. Norwida
Zielona Góra, al. Wojska Polskiego 9, Sala Dębowa.
Wstęp wolny.
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
